17.604x bedankt!

De verkiezingscampagne zit er op en de resultaten zijn bekend.

Graag wil ik de 17.604 mensen danken voor hun stem die ze aan mij gegeven hebben! Daar ben ik zeer tevreden mee!

Tot binnenkort!

Overmorgen?!

Deze morgen vertelde iemand mij dat het overmorgen verkiezingen zijn. Natuurlijk wist ik dat! En toch kwam het als een schok aan...de trein van de campagne zeker waar men op zit? Men verliest alle tijdsbesef.

En ik had nog zoveel onderwerpen te behandelen, zoveel topics te vertellen, zoveel inhoud te verspreiden. Over het betere woonwerkverkeer, over het pendelfonds dat Kathleen Van Brempt in het leven riep. Over Guy Swennen en zijn kunde wat betreft samenwonen en holebirechten. Over racisme (tegen), hoofddoeken (moet kunnen), speelpleinen voor kinderen (voor),...

Ook nog over mijn toekomstige echtgenoot Max die zijn groep Stonewash helemaal in de steek liet om affiches te gaan plakken en folders te gaan bussen. Over vrienden en familie die lief en leed in deze campagne moesten delen. Over voeten die pijn doen, tongen die moe zijn en armen die geen flyers meer kunnen dragen...

Te laat...
Overmorgen zijn het verkiezingen...

Huis zoekt M/V...mét talent!

Griet Lissens gaat op zoek naar de geschikte kandidaat voor het “Huis van, voor en in de buurt”. Want een stevig woonbeleid verdient de nodige aandacht.

In de Mechelsesteenweg staat een huis. Er staan meerdere huizen, maar één is bijzonder. Op nummer 290 wordt binnenkort namelijk het “Huis van, voor en in de buurt” geopend. Een geheel nieuw concept dat een ferme stap vooruit is in het woonbeleid van Herent.

De gemeente Herent kocht het rijhuis met een speciale bedoeling: er een echt buurthuis van maken. Het werd volledig gerenoveerd in het kader van een eindejaarsproject en is instapklaar. Alleen, het huis heeft nog geen bewoner(s). Daarom gaat Griet Lissens, gemeenteraadslid voor sp.a in Herent en kandidaat voor de Senaat (9e plaats bij de effectieven) bij de komende federale verkiezingen, op zoek naar de geschikte kandidaat…mét talent!

Een geschikte kandidaat vinden is namelijk niet evident. De benedenverdieping is namelijk voor sociale activiteiten van de buurtbewoners, net als een gedeelte van de tuin dat vrijgegeven wordt voor de kinderen om te spelen. Uiteraard kunnen de bewoner(s) van de nodige privacy genieten op de eerste of tweede verdieping, maar het wordt toch wat samenleven met een heleboel onbekenden. Bovendien is het de bedoeling dat er activiteiten plaatsvinden in het buurthuis...een element dat de vaste bewoner(s) kunnen opnemen?

Griet zkt M/V. Wie kan reageren? Wegens de beschikbare ruimte enkel alleenstaanden of koppels, met zin voor creativiteit, organisatorisch talent, sociale vaardigheden zijn een plus en het nieuwe concept toejuichen een must. Stel jezelf voor en bedenk een activiteit die perfect zou passen in het “Huis van, voor en in de buurt”. Dit wordt allemaal voorgesteld aan schepen van wonen Arlette Caes (sp.a) en burgemeester Willy Kuijpers, zij beslissen uiteindelijk wie het huis mag bewonen. Kandidaturen zijn welkom via www.grietlissens.be of grietlissens@yahoo.com

Met deze wedstrijd wil Griet Lissens het woonbeleid van de gemeente Herent ondersteunen. Want voor sp.a is aangenaam wonen belangrijk, zeker als het een project als dit betreft waarbij het buurtleven versterkt wordt. Wonen is voor Griet overigens ook een belangrijk thema in de campagne naar aanleiding van de federale verkiezingen, vanop de negende plaats op de Senaatslijst pleit zij voor thema’s als wonen, werken en kinderopvang. Een nationaal boegbeeld, verankerd in de lokale realiteit!

Het “Huis van, voor en in de buurt” wordt feestelijk geopend op vrijdag 22 juni. Wie weet wel met een winnaar van “Huis zoekt M/V…mét talent!”?

Stel je kandidatuur via de comments!

Laatste loodjes

Om de troepen nog een laatste keer te mobiliseren en alvast te bedanken voor de gedane moeite werd vandaag een BBQ georganiseerd in Gent. Met dit prachtig weer werd het dan ook een geweldig succes: veel volk, veel ambiance en lekker eten / drinken. :)

Zeer goede speech van Geert Lambert overigens, en van Johan ook uiteraard. En neen, dit zeg ik niet zomaar. Soms zijn de speeches wat minder, dat moeten we ook toegeven. Maar vandaag waren ze allebei super. Hard, maar dat mag ook wel in de laatste week vóór de verkiezingen.

Na het eten en een kort danspasje was het duidelijk dat iedereen nog heel wat werk voor de boeg heeft. Gemotiveerd vertrok iedereen terug om te gaan bussen, plakken,... We gaan er nog eens tegenaan!

Werk

Ja! Als iedereen werkt, werkt alles beter! Het is één van de zes slogans / breekpunten waarmee het progressief kartel naar de kiezer trekt. Werk is belangrijk...maar niet alleen hier.

Op het congres in Kortrijk was het FOS (Fonds voor Ontwikkelingssamenwerking) aanwezig met een actie die in het oog sprong. Je kon er met de leeuw van FOS op de foto om zo de campagne "Groetjes uit Hungryland!" te ondersteunen. Samen met Christophe twijfelde ik geen moment om deze actie te steunen. Je kan dat ook nog steeds doen door de petitie online te ondertekenen. Doen!

PVDA+?!

Het kan niet anders: PVDA+ heeft het volledig campagnebudget gespendeerd aan een virus dat de stemcomputers van "Doe de stemtest" heeft beïnvloed. Zowat driekwart van de mensen die ik ken had PVDA+ in zijn/haar top drie staan! Zelf kwam ik uit bij sp.a (uiteraard), maar PVDA+ staat toch op de tweede plaats... Vreemd allemaal.

Het relativeert het geheel van kieskompassen en stemtesten natuurlijk wel een beetje. Ik weet waarom ik voor sp.a-spirit kies: links, progressief, realistisch, all-roundpartij, met aandacht voor de zwakkeren en met twee voeten in de samenleving. Maar met kompassen en testen weet je nooit echt waar je zal uitkomen natuurlijk. De kans is onbestaande, maar stel je voor dat je plots het advies krijgt om Lijst Dedecker of Vlaams Belang te moeten kleuren! Wat dan gedaan?

Uitgaan van de eigen overtuiging lijkt mij nog steeds het verstandigste ipv op basis van 36 of 40 stellingen te kiezen voor deze of gene partij. En natuurlijk kan je niet altijd voor de volle 100% gelijkgestemd zijn met de partij van jouw keuze...het belangrijkste zijn de 'grondstromen' die de partij vertegenwoordigt.

Campagne voeren gaat overigens op dit moment in volle vaart: huisbezoeken, blijven affiches plakken, brieven posten (en eerst schrijven), mails versturen, Griet Lissens-trofee uitreiken (vrouwenvoetbal - jaarlijks weerkerend fenomeen maar dit jaar iets meer politiek gekleurd), op café zitten... Nog 11 dagen...

Vrouwenrechten

Het spookt al sinds dit weekend door mijn hoofd: het is niet gemakkelijk vrouw te zijn. Zaterdag een reportage gezien over vrouwenrechten in het buitenland...het is huilen met de pet op. Zondag in Mondelinge Vragen kreeg Johan Vandelanotte een vraag voorgeschoteld die ook al weinig aan de verbeelding overliet...

Zo was (is?) het vaak dat vrouwen een carrière achterwege laten om die van de partner de volle groeimogelijkheid te bieden en om op het gezin te kunnen letten. Maar wat als na verloop van jaren er een scheiding komt? Dat brengt de vrouwen in kwestie in zware problemen... Het antwoord van Johan kon mij maar gedeeltelijk bekoren. Uiteraard kan je een evolutie van 50 jaar niet omdraaien in 10 jaar tijd, dus vroeg ie geduld. Maar maak er dan werk van! Doe er alles aan om die onhaalbare periode van tien jaar toch te halen zodat het pijnlijk verleden achter ons kan gelaten worden.
Het ligt waarschijnlijk aan het feit dat Johan geen vrouw is... :) Gelukkig hebben we binnen de socialistische beweging nog Zij-kant. Zij zijn oa verantwoordelijk voor Equal Pay Day en nu met de verkiezingen Stem Vrouw. Jammer genoeg twee initiatieven die noodzakelijk zijn.

Als vrouw wil ik uiteraard aandacht hebben voor deze vrouwenmateries. Het is toch maar logisch dat vrouwen dezelfde rechten hebben als mannen. Anders gezegd: dat vrouwen bv evenveel kunnen verdienen als mannen! Niet alleen hier wil ik opkomen voor de vrouwenrechten, ook internationaal mag België haar (zijn?) stem meer laten horen!

Niet in twee splitsen

Ik krijg vrij veel reactie op de bijdrage van 13 mei, blijkbaar dachten heel wat mensen dat hier een communautair opbod aankwam. Niet dus...

In de eerste plaats omdat ik niet meestap in het opbieden. Het lijkt mij dat je vandaag maar een goed politicus kan zijn als je maar luid genoeg roept dat de Walen lui zijn. Wel, daar doe ik niet aan mee. Omdat ik weet dat er andere problemen op te lossen zijn dan de institutionele discussie.
Ben ik dan volledig tegen een herverdeling van bevoegdheden? Absoluut niet. Mij lijkt het essentieel dat bepaalde bevoegdheden op een domein gebracht worden waar ze het efficiëntst kunnen aangepakt worden. Dit betekent ook dat bepaalde bevoegdheden van mij terug op het Belgisch vlak gebracht kunnen worden. Welke en hoe? Die discussie is niet aan mij alleen en zal eerder een spel zijn aan de onderhandelingstafel na 10 juni. Maar ik blijf wel geloven dat Elio di Rupo meer kan zeggen dan "non" (en dat er dus een compromis kan gevonden worden met de collega's in Wallonië)...

En wat het politiek opbod betreft kan ik wel iets vinden in de stelling van de Pavia-groep: een deel van de kamerleden laten verkiezen door een federale kieskring.

Ondertussen 'Mondelinge vragen' op één...interessant.

Nachtvluchten

Vorige zomer kocht ik nieuwe tuinverlichting. Niets spectaculair maar de drie lampjes die op een rij staan zijn telkens goed voor hetzelfde grapje: zie maar dat de vliegtuigen zich niet vergissen en niet in jouw tuin staan! Mijn tuin is 20m lang, dus de vergissing zit er niet direct in. Maar het zegt veel over de thematiek in onze regio.

Probleem 1: België is te klein, er wonen te veel mensen en de ruimte is dus beperkt. Als men dan nog eens beslist om bouwvergunningen te blijven afleveren in zones die in een aanvliegroute liggen van de nationale luchthaven, dan zorg je alleen maar voor problemen.

Probleem 2: Paars wou de thematiek aanpakken maar reed zichzelf klem. Dat kan ook niet anders, het probleem is verschrikkelijk complex en de oplossingen liggen niet voor de hand. Dat men iets wou DOEN aan de situatie was al een grote stap voorwaarts.

Probleem 3: Vanwege partijpolitieke spelletjes wordt het dossier naar alle hoeken van de kamer gesmeten. Een constructieve oplossing bedenken? No way! Liever stokken in de wielen steken. Het laatste geweldig voorstel van het Vlaams kartel: ban de nachtvluchten. Etienne Schouppe mag daarbij het partijstandpunt verkondigen. Ik vermoed een verborgen agenda van Etienne: meer macht aan de spoorwegen en minder te doen voor de luchtvaart...

Probleem 4: ...

De nachtvluchten en Zaventem kunnen een volledig boek vullen. Veel meningen en opinies, dus de mijne kan er nog wel bij: er kan en mag niet geraakt worden aan de tewerkstelling van de nationale luchthaven. Het verlies van DHL is al een zware klap... En laat vooral de demagogie achterwege (cf communautaire thema's), dat brengt de oplossing geen stap vooruit...

Drugs

Bepaal eens een verkiezingsthema moet Brice De Ruyver gisteren gedacht hebben. En dus kregen we vandaag het nieuws dat het drugsgebruik in ons land én in Europa problematische proporties begint aan te nemen.

Brice weet waarover ie spreekt. Naast het gegeven dat hij veiligheidsadviseur is van de premier is hij ook professor aan de Universiteit van Gent en bijzonder bedreven in de thematiek rond drugs. En daarmee bedoel ik niet dat hij aan de drugs zou zitten...
De prof is net terug van een congres in Madrid, georganiseerd door de Amerikaanse Drugsbrigade. Europa is het nieuwe speelterrein van drugsdealers, scherpe prijzen door massale aanvoer zorgen ervoor dat het 'goedje' door steeds meer groepen bereikbaar is.

Een oplossing voor deze kwestie? Er moeten structurele keuzes gemaakt worden. Daarbij zou het aanmaken van een legaal circuit één van de oplossingen kunnen zijn. Niet te snel van stapel lopen...dit gaat beter niet over één nacht ijs. Bovendien wordt het harddrugsprobleem maar al te gemakkelijk gekoppeld aan een problematiek van cannabisverslaving. En dat zijn twee verschillende zaken. En bij het laatste kan ik mij wel aansluiten bij de berichtgeving: verbieden of repressie heeft weinig effect en de verwarrende communicatie rond de cannabiswetgeving heeft voor meer problemen gezorgd dan oplossingen. Terwijl de wetgeving op zich wel sterk is...

Een thema dat de volgende regeringsploeg zal moeten opnemen... Zolang men maar niet in stereotypes vervalt...

In twee splitsen

In campagnetijden (maar eigenlijk ook daarbuiten) wens ik dat ik mezelf in twee zou kunnen splitsen. Zaterdag was het weer eens zover: zoals eerder vermeld had ik mijn helpende handen beloofd aan het moederfeest van VIVA, maar eigenlijk had ik ook graag op de gaypride gestaan in Brussel. Belofte maakt schuld, dus bleef ik met veel plezier in Herent.

Dus maak ik van mijn blog gebruik om de eisen van de gaypride te ondersteunen. Onder de paarse ploeg werd op ethisch vlak heel wat gedaan, er werden heel wat belangrijke stappen voorwaarts gezet. De holebirechten waren daar een onderdeel van. Onder impuls van Guy Swennen, en die heeft nog veel meer gedaan waarover later meer, werd het onlangs mogelijk voor holebi's om te adopteren. Schitterend!

Alles ok dus voor de holebi's? Afschaffen die gaypride? Helemaal niet, het blijft bijzonder belangrijk ter sensibilisatie. Heel wat mensen hebben het nog moeilijk met holebi's... Waarom, dat weet ik ook niet goed... Bovendien blijven er nog wat eisen over. Dit jaar was de thematiek internationaal: men vroeg aandacht voor de situatie in landen zoals Polen waar homofobie weer duchtig de kop opsteekt. Kan uiteraard niet.

Alleszins, wat ethiek betreft hoop ik dat de volgende regeringsploeg het werk verder zet waar nodig en behoudt waar vooruitgang geboekt werd. Ik ben er zeker van dat het kartel daar een breekpunt van maakt!

Iedereen met pensioen

Het is als vloeken in de kerk, maar ik wens "iedereen met pensioen". Ja graag, omdat dit betekent dat je na een leven hard werken tijd mag nemen voor rust. Maar we zijn ook realistisch, heel vroeg op pensioen gaan zal er niet meer inzitten.

Mijn ouders, die ik dus dit weekend ging bezoeken, hebben ondertussen het voorrecht om te mogen genieten van hun pensioen. En dat lukt hen aardig. Maar ik weet ook dat voor heel wat mensen het een periode is waarbij ze iedere euro drie keer moeten omdraaien alvorens uit te geven. Ik wens het niemand toe...en zeker niet als je verondersteld wordt te moeten genieten van "de oude dag". In de koepeltekst voor de verkiezingen staat uitdrukkelijk opgenomen dat het kartel garant staat voor een verhoging van de pensioenen: op vier jaar 12%. Dat lijkt niet veel, maar het kan hemel en aarde verschil betekenen voor mensen die het moeilijker hebben. Daar kan ik mij dus alleen maar achter scharen.

Mijn pensioen is nog veraf. Heel veraf want het systeem wordt onbetaalbaar. Mensen van mijn generatie en jonger beseffen stilaan dat ze langer zullen moeten werken. Kan ook niet anders, als iedereen langer blijft leven (en dat is een zeer goede zaak!). Niet erg, zolang die pensioenen maar gegarandeerd worden. Intergenerationele solidariteit noem ik dat...

Gekke politici

Politici moeten een beetje gek zijn en houden van volle agenda's. Dit weekend verjaarde mijn vader dus familiebezoek, maar dat zal zowat het laatste bezoek zijn voor de komende maand. Ook de trouwvoorbereidingen gaan voor een tijdje de koelkast in... Alles voor de campagne!

Het betekent natuurlijk wel dat mijn agenda uitpuilt van de politieke bezigheden. Gisterenavond campagnebespreking, vanavond gemeenteraad, morgen commissie bevolking en sociale zaken waar ik ondervoorzitster ben, vrijdag campagnebespreking, zaterdag moederfeest VIVA. Donderdagavond word ik op een seminarie van het werk verwacht. Bon, veel tijd blijft er dus niet over als je overdag werkt. En het zal niet verbeteren want eens de campagne helemaal warm loopt...

Waarom doe ik het dan toch?

* Omdat ik niet aan de zijlijn wil blijven staan

* Omdat "niet kunnen zwijgen en willen doen" in mijn bloed zit

* Omdat ik na enkele maanden zeer actief op lokaal vlak merk dat er op nationaal vlak nog zeer veel moet/kan gebeuren

* Omdat ik als juriste geloof dat er nog veel maatschappelijk noodzakelijk en nuttig wetgevend werk moet gedaan worden

Ja, omdat ik geloof dat iedereen zijn eigen toekomst kan maken en die niet moet ondergaan. Ja, we kunnen de dingen veranderen! (Sorry Johan, even gepikt van jou)

En ja, ook omdat ik dus als politica een beetje gek ben. Maar gek zijn is gezond...

Plaats 9 Senaat

Sinds vandaag is het officieel. Op het sp.a-spiritcongres in Kortrijk werd de start van de campagne van de federale verkiezingen op 10 juni gegeven. En daarbij werd de Senaatslijst voorgesteld. Op de lijst van de effectieven sta ik daarbij op nummer 9.

Negen, neuf, nine,... Daar moet ik nog iets mee doen tijdens de campagne. Alleen: wat?!

Op deze blog zal je het verder verloop van mijn campagne kunnen lezen, mijn inhoudelijke standpunten en de minder inhoudelijke standpunten.

De campagne is begonnen! (lees ook de koepeltekst die de principes van het progressief kartel blootlegt)