Iedereen met pensioen

Het is als vloeken in de kerk, maar ik wens "iedereen met pensioen". Ja graag, omdat dit betekent dat je na een leven hard werken tijd mag nemen voor rust. Maar we zijn ook realistisch, heel vroeg op pensioen gaan zal er niet meer inzitten.

Mijn ouders, die ik dus dit weekend ging bezoeken, hebben ondertussen het voorrecht om te mogen genieten van hun pensioen. En dat lukt hen aardig. Maar ik weet ook dat voor heel wat mensen het een periode is waarbij ze iedere euro drie keer moeten omdraaien alvorens uit te geven. Ik wens het niemand toe...en zeker niet als je verondersteld wordt te moeten genieten van "de oude dag". In de koepeltekst voor de verkiezingen staat uitdrukkelijk opgenomen dat het kartel garant staat voor een verhoging van de pensioenen: op vier jaar 12%. Dat lijkt niet veel, maar het kan hemel en aarde verschil betekenen voor mensen die het moeilijker hebben. Daar kan ik mij dus alleen maar achter scharen.

Mijn pensioen is nog veraf. Heel veraf want het systeem wordt onbetaalbaar. Mensen van mijn generatie en jonger beseffen stilaan dat ze langer zullen moeten werken. Kan ook niet anders, als iedereen langer blijft leven (en dat is een zeer goede zaak!). Niet erg, zolang die pensioenen maar gegarandeerd worden. Intergenerationele solidariteit noem ik dat...

Gekke politici

Politici moeten een beetje gek zijn en houden van volle agenda's. Dit weekend verjaarde mijn vader dus familiebezoek, maar dat zal zowat het laatste bezoek zijn voor de komende maand. Ook de trouwvoorbereidingen gaan voor een tijdje de koelkast in... Alles voor de campagne!

Het betekent natuurlijk wel dat mijn agenda uitpuilt van de politieke bezigheden. Gisterenavond campagnebespreking, vanavond gemeenteraad, morgen commissie bevolking en sociale zaken waar ik ondervoorzitster ben, vrijdag campagnebespreking, zaterdag moederfeest VIVA. Donderdagavond word ik op een seminarie van het werk verwacht. Bon, veel tijd blijft er dus niet over als je overdag werkt. En het zal niet verbeteren want eens de campagne helemaal warm loopt...

Waarom doe ik het dan toch?

* Omdat ik niet aan de zijlijn wil blijven staan

* Omdat "niet kunnen zwijgen en willen doen" in mijn bloed zit

* Omdat ik na enkele maanden zeer actief op lokaal vlak merk dat er op nationaal vlak nog zeer veel moet/kan gebeuren

* Omdat ik als juriste geloof dat er nog veel maatschappelijk noodzakelijk en nuttig wetgevend werk moet gedaan worden

Ja, omdat ik geloof dat iedereen zijn eigen toekomst kan maken en die niet moet ondergaan. Ja, we kunnen de dingen veranderen! (Sorry Johan, even gepikt van jou)

En ja, ook omdat ik dus als politica een beetje gek ben. Maar gek zijn is gezond...